Na stokach Kowarskiego Grzbietu w nieistniejącej dziś wsi Budniki, którą zamieszkiwało ok. 30 osób działała przed wojną gospoda z 16 miejscami noclegowymi. Powstała w 1889 r., właścicielem był Herr Hein. Dodatkowe miejsca noclegowe można było wynająć w szkole, w której uczyło się niewiele dzieci, co nie dziwi w tak małej osadzie. Ze względu na swe położenie część domostw osady nie widziała światła słonecznego od listopada do marca. Z tego względu dwa razy do roku we wsi obchodzono pożegnanie i powitanie słońca. Po wojnie w osadzie przetrwały wszystkie 12 domów, wraz z gospodą. W 1946 r. uruchomiono tu Ośrodek Wypoczynkowy Bratniej Pomocy. Czynny przez cały rok przyjmował studentów wrocławskich politechniki i uniwersytetu. Ale już na początku lat 50-tych ośrodek zamknięto, z powodu poszukiwań rud uranu, tych samych, z których były znane Kowary. Uranu nie znaleziono, ale Budniki zostały opuszczone.