W połowie XIX w. w małym Karłówku powstała drewniana gospoda o nazwie zur Erholung. Był to niewielki parterowy budynek z letnim ogródkiem, w którym stały stoły pod parasolami. Osada Karłówek znajdowała się przy turystycznie bardzo uczęszczanym szlaku do Wodospadów Pośnej i dalej po kamiennych schodkach na Strzeliniec Wielki. Wodospady Pośnej to szereg małych spadków górskiego potoku w kamienistym wąwozie. Były one uważane za niezwykle romantyczne miejsce. Dla zwiększenia efektu spadającej wody stosowano nawet różne zastawki i za opłatą otwierano je, a woda spadała w dół ze spektakularnym hukiem. Na początku XX w. w miejsce drewnianej gospody postawiono nowy, znacznie większy budynek z użytkowym poddaszem, na kamiennej podmurówce, pionowo deskowany. Oprócz wyszynku oferował również 15 miejsc noclegowych. Ostatnim właścicielem schroniska do 1945 r. był Heinrich Pokora. Dzisiaj w lesie można odszukać resztki fundamentów schroniska. Osada Karłówek wyludniła się i wodospadów też nie ma, od kiedy na Pośnej zbudowano ujęcie wody. Tylko w okresie naprawdę ulewnych deszczy można obserwować resztki dawnej świetności tych wodospadów.