Schronisko powstało w końcu XIX w. między Hutą a Jakuszycami w miejscu dawnej leśniczówki. Położenie przy drodze Szklarska Poręba – Harachow wybudowanej w 1848 r. już wtedy zapewniało stały ruch turystów. W 1902 r. zbudowano linię kolejową do Harachowa, której tory prowadziły obok schroniska. Najbliżej Gebertbaude można było wysiąść z pociągu na stacji Huta. Kolej łączyła austro-węgierskie miasta Jungbunzlau (dziś Mladá Boleslav), Reichenberg (Liberec) i Gablonz (Jablonec nad Nysą) z pruskimi Hirschberg (Jelenia Góra) i Waldenburg (Wałbrzych). Na całej trasie prócz kilku tuneli i mostów – na dwóch najbardziej stromych odcinkach trasy o nachyleniu ponad 50‰ zastosowano mechanizm kolei zębatej – rzadki przykład inżynierii tamtej epoki. Już w 1923 r. kolej izerska została zelektryfikowana. Na potrzeby tej linii produkowano specjalne elektrowozy ET-89 Rübezahl (Liczyrzepa). Wtedy też pociąg jechał szybciej, niż w latach 50-tych. Po wojnie trakcja elektryczna została rozkradziona przez żołnierzy radzieckich i rodzimych „przedsiębiorców”.
Wobec rosnącej liczby turystów rozbudowano obiekt, który w okresie międzywojennym stał się centrum sportów zimowych.
Schronisko zostało rozebrane w poł. lat 50-tych.